Tijdens haar studie op de Academie voor Lichamelijke Opvoeding kwam Tessa toevallig in aanraking met rugby. Door haar enorme snelheid viel ze op en voor ze het wist stond ze in het Nederlands Rugby Sevens team (7 vs 7). Omdat Rugby Sevens voor het eerst op de olympische agenda stond, vocht ze vanaf dat moment voor dat ene, hoge doel: Rio de Janeiro 2016.
Haar hele leven stond in het teken van de Spelen. Tessa trainde 40 uur in de week, speelde wedstrijden over de hele wereld en offerde zich volledig op voor de sport. Ze kwam met haar teamgenoten heel dichtbij, maar een ongeluk op het veld zette een streep door de rekening. Ze werd getackeld, viel op haar slaap en werd uiteindelijk wakker in het ziekenhuis met een zware hersenschudding. De bijbehorende boodschap was snoeihard: einde rugbycarrière en geen olympisch ticket voor de Sevens Ladies.
[ngg_images source=”galleries” container_ids=”2″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_thumbnails” override_thumbnail_settings=”1″ thumbnail_width=”190″ thumbnail_height=”190″ thumbnail_crop=”1″ images_per_page=”20″ number_of_columns=”0″ ajax_pagination=”0″ show_all_in_lightbox=”0″ use_imagebrowser_effect=”0″ show_slideshow_link=”1″ slideshow_link_text=”[Diavoorstelling tonen]” template=”default” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]
